Κατηγορίες επαλειφόμενων στεγανωτικών υλικών
Για τη στεγανοποίηση με επαλειφόμενα υλικά χρησιμοποιούνται στεγανωτικά υλικά τα οποία χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες ανάλογα με τη βάση από την οποία είναι κατασκευασμένα. Οι κυριότερες κατηγορίες είναι οι παρακάτω:
- Πολυουρεθανικής βάσης
- Υδατοδιαλιτικής βάσης
- Σιλικονούχας βάσης
- Ελαστομερής βάσης
- Ακρυλικής βάσης
- Ασφαλτικής βάσης
Όλα είναι συνήθως υλικά ενός συστατικού υψηλής πρόσφυσης και με καλές συγκολλητικές ιδιότητες στο υπόστρωμα. Κάθε κατηγορία όμως έχει και τα δικά της πιο λεπτομερή χαρακτηριστικά και ιδιότητες. Η εταιρεία μας μετά από πολλές δοκιμές έχει καταλήξει στη χρησιμοποίηση επαλειφόμενων υλικών πολυουρεθανικής βάσης.
Πλεονεκτήματα στεγανωτικών επαλειφό-μενων υλικών με πολυουρεθανική βάση σε σχέση με άλλης βάσης στεγανωτικά
Τα πολυουρεθανικής βάσης επαλειφόμενα στεγανωτικά υλικά αποτελούνται από καθαρή, ελαστομερή, υδρόφοβη, πολυουρεθανική ρητίνη η οποία, μαζί με ειδικά ανόργανα συστατικά, παρέχει στο προϊόν εξαιρετική αντίσταση στις καιρικές συνθήκες, στα χημικά, στην ηλιακή ακτινοβολία UV, σε μηχανικές και θερμικές καταπονήσεις είτε σε πολύ υψηλές είτε σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ωριμάζει (πολυμερίζεται) με την υγρασία της ατμόσφαιρας και του εδάφους και σχηματίζει μονολιθική στεγανωτική μεμβράνη με άριστη πρόσφυση σε όλη την επιφάνεια.
Εφαρµογές
- Στεγανοποίηση οροφών δώματος (ταράτσας)
- Στεγανοποίηση βεραντών
- Στεγανοποίηση λουτρών
- Στεγανοποίηση δεξαµενών
- Στεγανοποίηση ζαρντινιέρων
- Αρδρευτικών καναλιών
- Στεγανοποίηση γυψοσανίδας και τσιµεντοσανίδας
Σειρά εργασιών για την επίτευξη μίας σωστής στεγανοποίησης με επαλειφόμενα υλικά
Τα επαλειφόμενα υλικά λόγω του μικρού πάχους τους, της έλλειψης οπλισμού, την ευαισθησία στη υπεριώδη ακτινοβολία και στους μικροοργανισμούς, κ.α. πρέπει να τηρούνται σχολαστικά κάποιες λεπτομέρειες κατά την εφαρμογή τους, ειδάλλως η στεγανοποίηση εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε αποτυχία σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Από την επιφάνεια που πρόκειται να στεγανοποιηθεί, αφαιρούνται όλα τα σαθρά και αποξηλωμένα υλικά (εάν υπάρχουν) και ακολουθεί ο απόλυτος καθαρισμός της επιφάνειας που πρόκειται να στεγανοποιηθεί, ώστε η επιφάνεια να απελευθερωθεί πλήρως από σκόνες και χώματα για να εφαρμοστούν τα υλικά σε καθαρό υπόστρωμα. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση διάφορων μηχανικών μέσων όπως, πλυστικό μηχάνημα με σύστημα υδροβολής, κομπρεσέρ, ηλεκτρικό τριβείο κ.α.
Η στεγανοποίηση της οροφής δώματος (ταράτσας) είναι αναγκαίο να ανυψωθεί κατά 15-20cm πάνω στα στηθαία και στους τοίχους (είτε περιμετρικούς είτε του κλιμακοστασίου ή αποθηκών κλπ). Για το λόγο αυτό αφαιρούμε τμήμα του σοβατισμένου τοίχου ή στοιθαίου στη βάση τους με σκοπό τη δημιουργία ζώνης ελεύθερης από σοβά, ώστε η στεγανοποίηση να εκκινεί από το σταθερότερο και ασφαλέστερο σημείο των τοίχων που είναι τα τούβλα.
Αυτό το βήμα είναι αναγκαίο επειδή δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε η άκρη της στεγανοποίησης που καταλήγει στους περιμετρικούς τοίχους και στηθαία να είναι κολλημένη στους σοβάδες που συνήθως μένουν άβαφοι και ασυντήρητοι με αποτέλεσμα να καθίστανται ασταθείς και να αποκολλούνται με αποτέλεσμα να παρασύρουν και τη στεγανοποίηση μαζί τους.
Όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες στεγανοποίησης της επιφάνειας, ξανασοβαντίζουμε τη χαντρωμένη ζώνη
Επάλειψη όλης της επιφάνειας με στεγανωτικό υλικό με σκοπό τη δημιουργία της στεγανωτικής λεκάνης. Για τη σωστή στεγανοποίηση μίας επιφάνειας, απαιτείται τουλάχιστον 1,5kg/τ.μ στεγανωτικού υλικού. Το βάρος αυτό καλό είναι να μην επιτυγχάνεται με δύο χέρια επάλειψης για τη σωστή ωρίμανση του υλικού. Τις περισσότερες φορές απαιτούνται 3 ή και 4 χέρια ανάλογα την επιφάνεια.
Επιπλέον κάθε διάδοχη επαλειπτική στρώση θα διαφοροποιείται χρωματικά από την προηγούμενη ώστε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι διατηρείται η ομοιγενής και ισόρροπη καλυπτικότητα από επάλειψη σε επάλειψη.
Έπειτα ακολουθεί ένα ακόμα χέρι επάλειψης της επιφάνειας με στεγανωτικό υλικό και τη στιγμή που η επιδερμίδα της στεγανοποιημένης επιφάνειας είναι ακόμα νωπή, γίνεται διασπορά σε όλη την έκταση της ένα παχύ στρώμα χοντρόκοκκης χαλαζιακής άμμου με σκοπό να ενσωματωθεί στην επιδερμίδα της και ν’ αποτελεί από τούδε και στο εξής, τον εξωτερικό μανδύα προστασίας της μεμβράνης από ενδεχόμενες καταπονήσεις και κυρίως για να αυτοπροστατεύεται από την υπεριώδη ακτινοβόληση.
Τα κρίσιμα σημεία μίας σωστής στεγανοποίησης με επαλειφόμενα υλικά
Τα κρίσιμα σημεία σύγκρισης και τεχνικής αξιολόγησης μιας στεγανωτικής πρότασης, είναι οι κρυφές κατασκευαστικές της λεπτομέρειες, για τις οποίες βέβαια, δεν είστε υποχρεωμένοι να γνωρίζετε. Είναι όμως κρίσιμες λεπτομέρειες που αφορούν στην ασφάλεια και την μακροημέρευση της κατασκευής. Απαιτούν όμως χρόνο, υπομονή και προσήλωση και αποδεικνύουν την κατασκευαστική αξιοπιστία της πρότασης και του συνεργείου που θα την υλοποιήσει.
- Η απομάκρυνση των παλαιών στεγανωτικών υλικών (αν υπάρχουν) με την χρήση μηχανικών μέσων, όπως υδροβολή, ηλεκτρικό τριβείο, κρουστικό δράπανο και η απόλυτη καθαριότητα της.
- Το περιμετρικό χάντρωμα των επιχρισμάτων (σπάσιμο των σοβάδων).
- Η τελική διαμόρφωση των υδρορροών με ταχύπηκτα τσιμέντα και η εντός του εύρους της διατομής τους, ο τερματισμός της μεμβράνης.
- Η επιλογή του κατάλληλου ασταριού ανάλογα με την επιφάνεια που θα στεγανοποιηθεί.
- Η ποσότητα και η ποιότητα των υλικών που θα είναι κορυφαία (πολυουρεθανικής βάσης).
- Η σφράγιση με ειδικές μαστίχες πολυουρεθανικής βάσης, όσων σημείων διακόπτουν την συνέχεια της στεγάνωσης (βάσεις κιγκλιδωμάτων, μεταλλικές αναμονές, κλπ).
- Και τέλος η περιμετρική επανασφράγιση των χαντρωμένων άκρων της στεγάνωσης με λάσπωμα.
Συνήθως όμως, αυτές οι κρίσιμες τεχνικές λεπτομέρειες μιας κατασκευής, δεν αναφέρονται αναλυτικά, επειδή αποτελούν την δεσμευτική και κοστοβόρα παράμετρο της. Και χωρίς αυτές τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες, μια εφαρμογή μπορεί να χαρακτηριστεί μόνωση ή στεγάνωση, δεν θα αποτελεί όμως εφαρμογή προδιαγραφών ή κατασκευή μακράς πνοής. Σας διαβεβαιώνουμε όμως πως παρά πολύ γρήγορα, θα ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την αξιοπιστία της.